وایسا بلاگ

پدید‌آورنده: هانری تروایا

مترجم: پرویز شهدی

 بنگاه ترجمه و نشر کتاب پارسه

موضوع رمان عنکبوت درباره‌ی خانواده‌ای فرانسوی است که متشکل از مادر، برادر و سه خواهر جوان است. برادر خانواده از نزدیک شدن به زن‌ها بیزار است و تمام روز را در خانه به نوشتن مطالب بی‌اهمیت و ترجمه‌ی کتاب می‌گذراند، این در حالی است که عاشقانه، از دور خود جمع کردن خواهرانش لذت می‌برد و بهترین اوقاتش متعلق به زمانی است که آنان همراه مادرشان در اتاق او عصرانه می‌خورند. اما مشکل از زمانی آغاز می‌شود که این خواهران تصمیم می‌گیرند به خواستگاران خود جواب مثبت داده و زندگی مستقلی تشکیل دهند. تقابل دوگانه هایی چون خیر و شر، سلطه‌گری و دلسوزی، صداقت و دروغ‌گویی و نیز سیر تطور شخصیت‌های رمان، مایه‌هایی روانشناسانه و فلسفی به اثر داده است که در قالب داستانی واقع‌گرا و پرتعلیق، به خواننده منتقل می‌شود.

پدید‌آورنده: ماکسانس ون درمرش

مترجم: نرگس کریمی

انتشارات نیماژ

«این آدم‌های مهربان تمام ماجرا را حدس زده بودند. اما علی‌رغم اخلاقیات سخت‌گیرانه و مذهب سفت و سخت‌شان کارلینا را بخشیده بودند و او را به گرمی می‌پذیرفتند و در دل‌های ساده‌شان مصیبتی را که معمولا در انتهای چنین ماجراهایی هست، حس می‌کردند.»

پدید‌آورنده: هانری تروایا

مترجم: پرویز شهدی

 بنگاه ترجمه و نشر کتاب پارسه

موضوع رمان عنکبوت درباره‌ی خانواده‌ای فرانسوی است که متشکل از مادر، برادر و سه خواهر جوان است. برادر خانواده از نزدیک شدن به زن‌ها بیزار است و تمام روز را در خانه به نوشتن مطالب بی‌اهمیت و ترجمه‌ی کتاب می‌گذراند، این در حالی است که عاشقانه، از دور خود جمع کردن خواهرانش لذت می‌برد و بهترین اوقاتش متعلق به زمانی است که آنان همراه مادرشان در اتاق او عصرانه می‌خورند. اما مشکل از زمانی آغاز می‌شود که این خواهران تصمیم می‌گیرند به خواستگاران خود جواب مثبت داده و زندگی مستقلی تشکیل دهند. تقابل دوگانه هایی چون خیر و شر، سلطه‌گری و دلسوزی، صداقت و دروغ‌گویی و نیز سیر تطور شخصیت‌های رمان، مایه‌هایی روانشناسانه و فلسفی به اثر داده است که در قالب داستانی واقع‌گرا و پرتعلیق، به خواننده منتقل می‌شود.

پدید‌آورنده: ماکسانس ون درمرش

مترجم: نرگس کریمی

انتشارات نیماژ

«این آدم‌های مهربان تمام ماجرا را حدس زده بودند. اما علی‌رغم اخلاقیات سخت‌گیرانه و مذهب سفت و سخت‌شان کارلینا را بخشیده بودند و او را به گرمی می‌پذیرفتند و در دل‌های ساده‌شان مصیبتی را که معمولا در انتهای چنین ماجراهایی هست، حس می‌کردند.»